Anu nga ba?

para sa mga kabataan ng makabago at hi-tek na panahon....

sa mga dati, mga bago at sa mga hndi aku iniwan na mga kaibigan ko...


Isang buwan mahigit na ang nakalilipas ng ako ay mapasok sa isang klase ng buhay na hndi ko inakala na tatahakin ko. Ito ay ang magbigay ng "time-out" sa mga kabataan sa mabilis at magulong mundo ng urbanisasyon. Sinong mag-aakala, ako ang tutulong sa kanila na magnilay-nilay sa kanilang buhay na ako mismo kung minsan ay wala sa wisyo at pawarde-warde lang ang buhay. Ako na malayo sa tinapos ko nuong kolehiyo ang magbibigay ng retreat? Oo, nga pala sa hindi po nakaalam ako ay isang Nars by profession. Kaya laking gulat ng mga ibang nakakakilala sakin pagka nalalaman nila na ako ay nagbibigay ng retreat sa kanila. Ang bungas nila sakin, "Tj nagpari ka na ba?" Natatawa na lang ako, hindi ko din alam ang isasagot. Ang sabi ko na lang tumutulong ako. Yung iba naman ang reaksyon eh sigurado daw pagkatapos makinig sakin at natapos na yung retreat ng mga bata dadami daw ang mga bilanggo. Hmmm...ewan ko lang, baka nga siguro..hehehehe

Sa totoo lang sa mga araw na nilalagi ko dun sa Lipa, mas nakikilala ko ang sarili ko. Kung anu ang mahalaga sa buhay. Kung anu yung importante. Isa na dun ay ang pagkakaibigan Isang kaibigan ang naging daan kung bakit aku nandun. Nag-umpisa sa isang simpleng paanyaya at ngayo habang inaantay ko pa ang magiging takbo ng aking kapalaran eh nandun ako. Tumutulong at kasabay nadin nun ang pagpapahinga. [salamat nga pala kay Ato (si Fr.Bert), yun ang magiliw namin na tawagan]

KA-I-BI-GAN. Kaibigan, ito na marahil siguro ang pinaka importanteng mga tao sa buhay mo sunod sa iyong pamilya. Malungkot daw ang buhay pagka wala ka nito. Sa iba naman ito ang nagiging basehan nila kung anu ang pagkatao mo. The more friends the better you are, the less you are not that good ika nga nila. Kanya-kanyang opinion lang din naman iyan. Pero isa lang ang sigurado ako na sasang-ayunan ng lahat, ang mga kaibigan na magtatagal ayung mga tapat sa iyo at tapat kadin sa kanila. Na tipong kahit anu pa ang mangyari till death do us part ang labanan. Minsan talo pa ang girlfriend or ang asawa. Naalala ko tuloy yung kaibigan ko na clasmeyt ko din nung hayskul. Ang tanung niya sa isang barkada namin,"anu ba ang kaibigan? Nuong una natawa kami, pero nakita namin na seryoso siya. Marahil hindi talaga niya alam kung anu na nga ba. Anu nga ba ang kaibigan?

Marahil ang bawat isa sa atin ay may kanya-kanyang mga pakahulugan kung anu ang kaibigan para sa kanila/ sa kanya. Anu man ang dahilan, mga interes mo o intesyon sa isang ato ay dapat respetuhin. Ngunit isa lang ang sigurado ako, ang tunay na kaibigan ay handa mong intindihin at iintidihin ka. Na ang tunay na kaibigan ay walang pinipiling oras kung kailan siya hihingi ng tulong sa iyo at ganun ka din sa kanya. N anag tunay ay kaibigan ay kaya mong tanggapin ang lahat ng kahinaan at ganun kadin sa kanila. Na ang importante ay kung sino ang dumating sa buhay mo at hndi ka nila iiwan. Yun marahil siguro ang sukatan ng Pagkakaibigan.

Sa mga kaibigan ko...salamat...at wlang hanggang pasasalamat...

for a L I F E T I M E

Plain admiration mixed with affection
Never thought it would turn into perfection
How I am to you, and you are to me
I guess it was all meant to be

Before you, my life is much an easy road
Straight and smooth, much too broad
Pretty light though it seems
I'd give anything to have the man of my dreams

Now that I found you, Love
I thank the Lord from above
Not only did I've got most of our time here to spare
But now we've got a lifetime to share

-------------------------------------------------------

Happy Monthsary to my Radiance of Truth...
My life-mate, for a lifetime..
So much Love to be shared..so much..

Thank you very much and I love you so!!!

Piece of This

Farewell to my friends,
Thought I'd leave you all behind me.
My time is runnin
And I'm about to lose my mind again.

Now and then, I tremble all over
But I will carry the load upon my shoulder,
But I know this would all be over
As soon as I open my eyes.

Is it loneliness?
Maybe emptiness?
Maybe melancholy.

Have a piece of this.

Now I see the sunlight shining through
There's no reason to be blue, but,
Now I know I'm going down,
I look all around me and laugh like a clown.

Now and then, I tremble all over
But I will carry the load upon my shoulder,
But I know this would all be over
As soon as I open my eyes.

Is it loneliness?
Maybe emptiness?
Maybe melancholy.

Have a piece of this.

Now I see the sunlight shining through
There's no reason to be blue, but,
Now I know I'm going down,
I look all around me no I won't frown.

Can anybody help me when I'm down?
And anybody since I'm just a clown,
But now I know love will stick around
Cause I've been lost and found.

TAG-ULAN

Minsan ika'y nag_iisa walang makasama
Di malaman sa'n tutungo
naghahanap nag_iisip kung sa'n babaling
Dito sa mundong mapaglaro

At tuwing ika'y nalulumbay di makakita
Nais mo ay may makasama
Sa `yong lungkot akala mo ika'y nag_iisa
Narito ako't kapiling ka
Kung nais mo ika'y lumuha
Ako'y makikinig sa bawat salita

Kapag umuulan bumubuhos ang langit
Sa `yong mga mata
Kapag mayroong unos ay aagos ang luha
Ngunit di ka mag iisa kaibigan
Kay rami ng mga tanong sa `yong isipan
Nais mo lamang ay malaman
Bakit nagkaganoon ang nangyari sa `yong buhay
Tanong mo man sa `ki'y `di ko alam
Handa akong maging tanggulan
Sa tuwing sasapit sa `yo ang tag_ulan oh

Ako'y naririto naghihintay lamang
sa `yo tumawag ka't ako ay tatakbo sa piling mo
Kaibigan kaibigan


Kaibigan